چهار سال پیش وقتی در مقطع کارشناسی تحصیل می کردم آموختم که برای داشتن یک فضای سبز سالم و مناسب لازم است از گونه های مختلف گیاهی در پارکها و بلوارها استفاده شود. این در حالیست که در برخی استان ها اغلب یک گونه ی خاص گیاهی مثلا درخت کنوکارپوس (به دلیل سازگاری با شرایط اقلیمی گرم و خشک، توقع پایین، رشد سریع و سبزی دائمی) بیشتر مورد توجه کارشناسان بوده و از سایر گونه ها چشم پوشی شده یا به ندرت به آنها توجه می کنند. در واقع این موضوع چشم انداز شهرها را به کلنی از گیاهان یک دست و یکنواخت تبدیل می کند که زنگ خطر است. از علل مناسب نبودن این کلنی ها می توان به خستگی روحی بینندگان اشاره کرد. خداوند مهربان جهانی مملو از گلهای رنگارنگ، درختچه ها و درختان پر شکوه آفریده است دور از انصاف است که چشم ها را به روی این زیبایی ها ببندیم و تنها به یک شکل و رنگ خاص توجه کنیم. از نگاهی علمی تر باید بدانیم که هیچ چیز دائمی نیست و ابدیت ندارد چه بسا گیاهان سبز و مقاومی کشت کنیم ولی به یک آفت یا بیماری مشخصی حساس باشد در نتیجه کلنی ما در خطر انقراض بالقوه ای قرار خواهد گرفت و خسارات انبوهی به بار خواهد آورد در صورتی که تنوع گیاهی علاوه بر زیبایی این خسارت ها را به طور چشمگیری کاهش می دهد. این موضوع در جوامع حیوانی هم صدق می کند مثلا ببر، شیر، پلنگ، یوز پلنگ و . همه از خانواده ی گربه سانان هستند که هر قشر در جامعه ی خود نژادهای متنوع دارد و همین تنوع ها عامل بقا خواهد بود.
وجود تنوع و فراوانی همه نشانی از موهبت و علم آفرینش خداوند یکتاست تا زمینی زیبا و سرشار از امید بسازیم؛ پس چرا عده ای اصرار دارند در جامعه ی انسانی تنوع رو براندازند و همگان را وادار کنند تا متحدالشکل لباس بپوشند، شبیه یکدیگر فکر کنند، حرف بزنند و باورهایشان را به اجبار تلقین کنند؟ پس حق انتخاب و اعمال نظر چه می شود؟ این مساله باعث می شود ما هم یک کلنی هم رنگ شویم که قدرت تفکر و خلاقیت نداشته باشیم و به مرور در اثر یک بیماری اجتماعی از بین برویم. قرار نیست این تفاوت ها ما را از وحدت خارج سازد یا به واسطه آنها به یکدیگر آسیب برسانیم بلکه وجود این اختلافات ما را به چالش می کشاند تا هم فکری هم به سوی راه حلهای نوین و پرسودتر راهنمایی شویم پس بیایید نوع نگرشمان را به جامعه عوض کنیم و به جای اجبار به تفاوت ها احترام بگذاریم.
وجود تنوع و فراوانی همه نشانی از موهبت و علم آفرینش خداوند یکتاست تا زمینی زیبا و سرشار از امید بسازیم؛ پس چرا عده ای اصرار دارند در جامعه ی انسانی تنوع رو براندازند و همگان را وادار کنند تا متحدالشکل لباس بپوشند، شبیه یکدیگر فکر کنند، حرف بزنند و باورهایشان را به اجبار تلقین کنند؟ پس حق انتخاب و اعمال نظر چه می شود؟ این مساله باعث می شود ما هم یک کلنی هم رنگ شویم که قدرت تفکر و خلاقیت نداشته باشیم و به مرور در اثر یک بیماری اجتماعی از بین برویم. قرار نیست این تفاوت ها ما را از وحدت خارج سازد یا به واسطه آنها به یکدیگر آسیب برسانیم بلکه وجود این اختلافات ما را به چالش می کشاند تا هم فکری هم به سوی راه حلهای نوین و پرسودتر راهنمایی شویم پس بیایید نوع نگرشمان را به جامعه عوض کنیم و به جای اجبار به تفاوت ها احترام بگذاریم.
درفش سنبل یک ملت است یا نماد حکومت حاکم؟
ها ,یک ,هم ,ی ,تنوع ,جامعه ,را به ,جامعه ی ,به یک ,تفاوت ها ,در جامعه
درباره این سایت